انسان همه چيز را با عقل نمى يابد، بلكه خواسته ها و يافته هاى فطرى و غريزى، قسمت مهمّى از محتواى روح او را تشكيل مى دهد. در خداشناسى نیز راه هاى بى شمارى وجود دارد، که يكی از مهم ترین راه ها، همان راه درون است.  آری علاقه مذهبى از ريشه دارترين علاقه هاى انسان است که انسان به واسطه آن، ميان بر مى زند، و به جاى دانستن، مى يابد؛ و به جاى فكر كردن، مى بيند؛ و به جاى پرداختن به مقدّمات به ذى المقدّمه مى رسد؛ راهى است بسيار پرشكوه، نشاط انگيز، و آرام بخش.