«ریاست طلبی» مذموم و ممدوح

آیا «ریاست طلبی» همیشه مذموم است؟

قرآن، يكى از خواسته هاى بندگان خاص خدا «عِبادُالرَّحْمان» را رهبری و امامت بر پرهیزکاران بیان می فرماید. از اين تعبير استفاده مى شود كه رياست طلبى هميشه مذموم نيست، بلكه به گفته علاّمه مجلسى در «بحارالانوار»، رياست بر دو گونه تقسیم می شود: ریاست حق و ریاست باطل، که مقصود از ریاست حق همان هدایت خلق است، و منظور از ریاست باطل، مربوط به كسى است که علم و قدرت اين کار را ندارد و يا هدفش شهرت، ثروت و یا مقام است. اين نوع ریاست طلبی از حس «جاه طلبی» سرچشمه می گیرد.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال ابي عبدالله (عليه السلام)

إِذَا دَخَلْتَ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ فَادْخُلْهُ حَافِياً عَلَى السَّکِينَةِ وَ الْوَقَارِ وَ الْخُشُوعِ...

هنگامى که به مسجد الحرام وارد شدى، با پاى برهنه و با آرامش و متانت و خشوع داخل شو.

کافى: 4/401