آیات قرآن، مسأله تقدیر و هدایت تکوینی موجودات را از مظاهر ربوبیت پروردگار بر می شمارد. اکتشافات علمى، حقایق شگفت آوری از تقدیر و هدایت را آشکار می سازد. نویسنده کتاب راز آفرینش در این رابطه می گوید: پرندگان مهاجر، و زنبوران عسل هرگز آشیانه خود را گم نمى کنند، در حالى که انسان براى بازگشت به وطن احتیاج به آدرس دقیق دارد. حشرات، چشم هاى میکروسکوپى (ذره بینی) دارند، در حالى که بازهای شکارى داراى چشم هاى تلسکوپى (دوربینی) هستد و همه این ها نشان از برنامه ریزى دقیق، و هدایت پروردگار است.

آنچه از قرآن و نهج البلاغه درباره خلقت انسان برمی آید، مخالفت با نظریه تکامل و تأکید بر مسأله ثبوت انسان است، اما از این منابع نظری درباره تأیید یا رد نظریه تکامل در دیگر انواع دیده نمی شود. از اینها گذشته نظریه تکامل برخلاف علوم قطعی و ثابت شده تجربی فرضیه ای است که با برخی قراین ظنَی تآیید شده و از آنجا که فرضیات همیشه با اکتشافات و آزمایشهای جدید در حال تغییرند، نمی تواند آیات و عبارات قرآن و نهج البلاغه را نفی کند.