آیاتی در قرآن وجود دارد که به تحریف قسمت هایی از تورات و انجیل که باب میل اهل کتاب نبوده اشاره دارد؛ از جمله: «يَسمعُون‏ كَلامَ الله ثم يُحرّفُونه» و «يَلوُونَ‏ ألسِنتَهُم‏ بِالكِتابِ‏ لِتحسبُوهُ من الكِتابِ وَ ما هُو من الكِتابِ» و «يُحرّفُونَ الكَلِمَ عَن مَواضعهِ‏». همچنین تفاوت اساسی قرآن با تورات و انجیل در نقل داستان انبیاء به تحریف شدگی این دو کتاب در این باره دلالت دارد. با وجود اینها در قرآن شواهدی است که قسمت هایی از این دو کتاب در زمان نزول قرآن تحریف نشده، مانند تعبیر «مُصدّق لِما مَعهُم‏» در آیاتی از سوره بقره و مائده.

از میان مفسران اسلامی دو نظر درباره تحریف کتب آسمانی موجود است: برخی معتقدند در کتابهای آسمانی فقط تحریف معنوی واقع شده به این دلیل که تصرف و تحریف لفظی در این کتبِ متواتر، دشوار و حتی غیر ممکن است. در مقابل، عده ای دیگر معتقد به وقوع تحریف لفظی و معنوی در کتب ادیان پیشین اند. باید این نکته را نیز در نظر داشت که بسیاری از آیات قرآن کریم و اعتقادات دینی ما در مورد مسائل مختلف به گونه ای غیر مستقیم بر تحریف لفظی عهدین دلالت دارد.