در قسمت اول سوره بلد، بعد از ذکر سوگندهاى پرمعنائى، اشاره به توأم بودن زندگى انسان در عالم دنیا با مشکلات و رنج شده؛ در بخش دیگر به برخی از نعمت هاى الهى و ناسپاسى انسان اشاره شده؛ در آخرین بخش این سوره، مردم را به دو گروه «اصحاب المیمنة» و «اصحاب المشئمة» تقسیم کرده، و سرنوشت آنها را بیان مى کند.