خداوند در قرآن می فرماید: «بگو اى پیامبر: به فضل پروردگار و به رحمت بى پایان او و این کتاب بزرگ آسمانى که جامع همه نعمت ها است باید خشنود شوند». مفسران در معنی «فضل» و «رحمت» قائل به تفاوت هایی هستند؛ برخی فضل را نعمت ظاهرى و رحمت را نعمت باطني می دانند. از سویی فضل آغاز نعمت است، مانند؛ «نبوت» ولی رحمت دوام نعمت است، مانند؛ «ولايت ائمه(ع)». فضل نعمت عام پروردگار است و رحمت مختص به مومنين است. البته ملاحضه می کنید که غالب اين معانى با هم تضادى ندارند.