امام علی(ع) در خطبه اول نهج البلاغه، فرشتگان را به چهار گروه تقسیم می نماید: 1- فرشتگانی که کارشان عبادت است. 2- فرشتگانی که واسطه میان پروردگار و پیامبران و ترجمان وحى او هستند. 3- فرشتگانی که حافظان بندگان اویند و دربانان بهشت هاى او. 4- فرشتگان بزرگ که حاملان عرش الهى هستند.
هرکس این سوره را بخواند خداوند خانه اى در بهشت براى او بنا مى کند،هفتاد هزار فرشته برایش استغفار مى کنند، روز قیامت در امنیت است، در سایه عرش الهی قرار می گیرد و حساب او آسان مى شود و نامه عملش را به دست راستش مى دهند.
قال الرّضا عليه السّلام :
مَنْ کانَ يَوْمُ عاشورا يَوْمَ مُصيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکائِهِ جَعَلَ اللّهُ عَزّوَجَلّ يَوْمَ القيامَةِ يَوْمَ فَرَحِهِ وَ سُرُورِهِ
هر کس که عاشورا، روز مصيبت و اندوه و گريه اش باشد، خداوند روز قيامت را براى او روز شادى و سرور قرار مى دهد.
بحارالانوار، ج 44، ص 284