در مورد روشنائى زمین به نور الهى در آیه «وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها» تفسیرهاى مختلفى گفته شده، که مهمتر از همه، سه تفسیر است: 1- منظور از «نور ربّ»، حق و عدالت است که خداوند صفحه زمین را در آن روز با آن نورانى مى کند. 2ـ اشاره به نورى است غیر از نور خورشید و ماه، که خداوند مخصوص آن روز مى آفریند. 3- مراد از روشن شدن زمین به نور پروردگار، همان کنار رفتن پرده ها و حجاب ها و ظاهر شدن حقایق اشیاء و اعمال انسان ها از خیر و شر و اطاعت و عصیان و حق و باطل مى باشد.