امام علی(ع) در خطبه 109 نهج البلاغه به حالات انسان در آخرین لحظات عمر اشاره می نماید و پس از بیان ضعف جسمی انسان می فرماید: او در آن لحظات مى اندیشد که: عمر خویش را در چه راهى تباه کرد؟ دوران زندگى خود را در چه راهى گذراند؟ به یاد ثروت هائى مى افتد که بدون توجه به حلال و حرام بودن جمع آورى کرد، و هرگز در طریق تحصیل آنها نیندیشید و آرزو می کند کاش آنها را نداشت.