علم پیامبران نسبت به امور غیبى متکى به علم و اراده پروردگار است؛ آنجا که خدا بخواهد آنها مى دانند، هر چند مربوط به دورترین نقاط جهان باشد، مانند رعد و برق آسمان که لحظه ای بیابان تاریک را روشن می کند؛ لذا جاى تعجب نیست که روزى بنا به مشیت الهى، براى آزمودن یعقوب، از حوادث کنعان بى خبر باشد، و روز دیگر که دوران محنت و آزمون به پایان مى رسد، از مصر بوى پیراهنش را احساس کند.