«فَتّاح» در اصل به معناى گشودن هر بسته است، خواه گشودن در باشد يا مشكلات ديگر. اما اين واژه در مورد خداوند معنى وسيع و گسترده اى دارد؛ زیرا هم شامل گشودن درهاى بسته، و حل تمام معضلات معنوى و مادى بندگان و هم حکم و داوری می شود. از سویی اين وصف الهى اثر تربيتى هم دارد؛ زیرا كسى كه حاكم را فقط خدا مى داند، حل مشكلات و گشودن درهاى بسته را براى او آسان مى شمرد، و هرگز از حجم مشكلات نترسیده و گرد و غبار يأس بر دلش نمى نشيند و دست از تلاش بر نمى دارد.