خداوند در سوره «نساء» اجازه جدائى مرد از زن را به هنگام ناسازگارى داده و آنها را نسبت به زندگانى آينده اميدوار ‌كرده تا مأيوس نشوند. قرآن مى فرمايد. «و اگر از هم جدا شوند، خدا هر كدام از آنها را با فضل خود، بى نياز مى كند؛ و او داراى احسان گسترده و حكيم است». از يك سو به آنها مژده بى نيازى مى دهد كه اين، مناسب با توصيف خدا به «واسع» است و از سوى ديگر تشريع طلاق با مقتضى حكيم بودن او مي سازد؛ چرا كه اگر قانون طلاق را تشريع نمى كرد كار دو همسر به بن بست مى كشيد و آنها را منحرف مى كرد.