«جَبَل» (بر وزن عسل) به معنى كوه است. هرچند برخی از لغت شناسان واژه «جَبَل» را نقطه مقابل زمين‌ هاى مسطّح دانسته اند، اما برخی دیگر آن را به قسمت هاى مرتفع از زمين كه بلند و طولانى باشد تفسير كرده‌ اند که ظاهرا همه اين تعبيرات اشاره به يك معنى است. البته این واژه گاهی در معنایی کنایی به اشخاص مقاوم و بزرگ نیز اطلاق می شود. و «جِبلّى» به صفاتى گفته می شود كه در طبيعت اشخاص بوده و و نقل و انتقال نمى ‌پذيرد.