«انيشتاين» در بحثى تحت عنوان «مذهب و علوم» مى ‌گويد: «هيجانات و احساساتى كه موجب پيدايش مذهب شده بسيار مختلف و متفاوت است...» سپس بعد از بیان فرضيه ترس می گوید: «ويژگى اجتماعى بودن بشر يكى از عوامل پيدايش مذهب است. فردی که پدر و مادر و بستگانش مى ‌ميرند و اطراف او را خالى مى ‌كنند، برای داشتن اتکاء و اميد به كسى، عقيده به خدا پیدا مى‌كند ...». در واقع گوینده اين فرضيه، اثر را با انگيزه اشتباه گرفته؛ زیرا مذهب مى ‌تواند آلام روحى انسان را تسكين دهد و... ، اما اين يك اثر است نه يك انگيزه.