امام در خطبه 21 نهج البلاغه می فرماید: «سبکبار شوید تا به قافله برسید». آری عامل بدبختى گروهى از انسان ها، سنگین کردن بار خود از امورى است که هرگز در زندگى ساده دنیا به آن نیازى نیست. آری هنگامى که قافله به گردنه هاى دشوار می رسaد، گرانباران وامى مانند و چون قافله نمى تواند به خاطر یک یا چند نفر توقّف کند، او را رها کرده خود مى روند و چنین کسى طعمه خوبى براى راهزنان و یا گرگان بیابان است؛ ولى سبکباران قافله در پیشاپیش قافله حرکت مى کنند و زودتر از دیگران به منزل مى رسند.