شیعه امامیه معتقد است که باید بر زمین یا روییدنى هاى که خوراکى و پوشاکى نیستند سجده کرد و در این مورد، از امامان خویش که همتایان قرآن در حدیث ثقلین هستند، پیروى مى کند. امام صادق(ع) فرمود: «هرچیز که غذاى انسان و خوراک و پوشاک او باشد سجده و نماز بر آن جایز نیست، ...». بعضی از روایات اهل سنت نیز نظریه شیعه را تقویت مى کند. مذاهب دیگر سجده بر پنبه، کتان، پوست، مو، پشم و... را جایز مى دانند.
 

قرآن براى برانگیختن عواطف مردم نسبت به یتیمان، با اشاره به حقیقتی می فرماید: با یتیمان مردم آن گونه رفتار کنید که دوست دارید در آینده با یتیمان شما رفتار شود. نیازهای کودک یتیم، منحصر به خوراک و پوشاک نیست، بلکه پاسخ گفتن به عواطف و احساسات قلبى او، در آینده وجودی او تأثیر فوق العاده ای دارد؛ زیرا طفل یتیم بسان دیگر انسان ها، باید از نظر عاطفى نیز تغذیه شود، و از نوازش هاى پدر و مادر بهره مند گردد.