«جهان بينى مذهبى» می گوید: آفريدگار جهان داراى علم و قدرت بى انتهايى است و آفرينش جهان از آن سرچشمه گرفته و سيراب شده است. كسى كه داراى چنين جهان بينى است خود را ملزم مى بيند كه در هر موجودى از اين جهان به عنوان محصول يك علم و قدرت بزرگ بينديشد؛ در حالى كه يك «ماترياليست» براى خود الزامى نمى بيند كه همه حوادث جهان را حساب شده و اسرارآميز و داراى نظام بداند؛ زيرا همه چيز را مولود مبدئى مى داند كه فاقد علم و دانش است.