«احتیاط واجب»، حکم احتیاطی بدون فتوا است و مکلّف یا باید به آن احتیاط عمل کند، یا به فتوای مجتهد دیگر رجوع نماید.

«احتیاط مستحب»، احتیاطی هست که همراه با یک فتوا می آید و مکلّف بین عمل به حکم احتیاطی یا عمل به فتوا مخیّر است و حق رجوع به مجتهد دیگر را ندارد.