مسأله «گردش در زمین» شش بار در قرآن آمده، که یک بار از آنها به منظور مطالعه اسرار آفرینش، و پنج بار دیگر به منظور عبرت گرفتن از عواقب دردناک و شوم اقوام ظالم و آلوده است. در اسلام، نوعی از جهانگردى تحت عنوان«سیاحت» مورد نهى واقع شده که منظور از آن، زندگى کسانى است که براى تمام عمر یا مدتى از زندگى اجتماعى به کلى جدا مى شدند و بى آن که فعالیتى داشته باشند در روى زمین به سیر مى پرداختند و همچون رهبان ها زندگى مى کردند و سربار اجتماع بودند.