الفاظ و کلمات در زندگی محدود این جهان، عاجز و ناتوان تر از آنند که بتوانند به شرح نعمت های بهشت و دردهای جانکاه کیفرهای دوزخ بپردازند. قرآن در شرح نعمت های بهشت می فرماید: «میوه های آن همیشگی و سایه اش دائمی است، نهرهایی از شیر دارد و ...». هم چنین در توصیف دوزخ می فرماید: «آتش دوزخ از درون جان خود مردم سر مى زند و هيزم اين آتش خود مردم و معبودها و اعمالشان است». در واقع عالمى است به مراتب وسيع تر از اين جهان، با مواهب پربركت، و كيفر دردناك تر، كه تنها شبحى از آن را از دور مشاهده مى كنيم.