ديوار بزرگ چين، غير از سدّ استوار ذوالقرنين است كه قرآن از آن ياد كرده؛ چراكه اين ديوار از سنگ و آجر و صاروج ساخته شده و آن سد از تكه‌هاى آهنى كه روى آن سرب مذاب ريخته شده است. به گفته استاد «محمدخير رمضان يوسف» نبايد ديوار و سدّ را با هم اشتباه گرفت؛ چراكه از نظر طول، شكل و محل قرار گرفتن، تفاوت‌های فاحشى ميان آن دو وجود دارد و به آسانى قابل تشخيص است!
در توصيف سدّ «ذوالقرنین» و موقعيت جغرافيايى آن در نقشه سياسى جهان و دولتى كه بر منطقه ساخت سدّ حكم مى‌راند، بايد بگوييم: این سد بين سال‌هاى 539 و 529 پيش از ميلاد در مكانى كوهستانى و مرتفع بنا شده؛ و به عنوان مانعى در ميان دو ديواره بلند که به «تنگه داريال» معروف است بکار می‌رفته؛ و در تمام نقشه‌هاى سياسى عصر حاضر، در جمهورى «گرجستان» واقع است.
قال الصّادق عليه السّلام :
ما مِنْ اَحَدٍ قالَ فى الحُسَينِ شِعْراً فَبَکى وَ اَبکْى بِهِ اِلاّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنّةً وَ غَفَرَ لَهُ.
هيچ کس نيست که درباره حسين عليه السّلام شعرى بسرايد و بگريد و با آن بگرياند مگر آن که خداوند، بهشت را بر او واجب مى کند و او را مى آمرزد.
رجال شيخ طوسى ، ص 289