عصر «غيبت صغری» از امتيازات ويژه اى برخوردار است كه به برخى از آنها اشاره مى كنيم: 1- در اين عصر امام(ع) استتار كامل نداشتند. بلكه به جهت مصالح كلى با برخى از ياران خاصشان ملاقات برقرار مى كردند. 2- در اين عصر چهار سفير وجود داشت كه از طرف حضرت مأمور رسيدگى به امور مردم بوده و رابط بين آنان و حضرت به شمار مى آمدند.