در این روایت رسول خدا(ص) اطاعت مطلق از قرآن و اهل بیت(ع) را براى همه مسلمانان واجب مى‌کند و دستور به اطاعت مطلق، دلالت بر عصمت مى‌کند؛ زیرا محال است خداوند دستور به اطاعت مطلق از کسى را بدهد که مى‌داند احتمال خطا و اشتباه در گفته‌هاى آن شخص وجود دارد. همچنین جمله «هیچگاه از یکدیگر جدا نخواهند شد و با یکدیگر مخالفت نخواهند کرد» نیز عصمت ائمه(ع) را ثابت مى‌کند.