شیخ، امام و خطیب، ابوالمؤیّد، محمّد بن محمود بن محمّد بن حسن خوارزمى در سال 603 متولد شد. او نزد استاد صاحب نظر طاهر بن محمّد حفصى، فقه را فراگرفت و در خوارزم، حدیث شنید، و سپس به بغداد گام نهاد و در آنجا نیز حدیث آموخت و در دمشق به روایت حدیث پرداخت. خوارزمى پس از انجام مناسک حجّ و مدّتى مجاورت در مکه، از راه مصر به دمشق رفت و سپس راهى بغداد شد و تا آخر عمر در آن شهر بود و به تدریس پرداخت تا آن که در سال 655 در گذشت.
بسیارى از علماى اهل سنت از جمله: عبدالرزّاق بن همّام استاد بخارى، احمد بن حنبل، ابوحاتم، محمّد بن ادریس حنظلى، ابن شاهین، ابن بُطّه، حاکم نیشابورى، ابن مَرْدَوَیْه اصفهانى، ابن مَغازِلى، حکیم سنایى، خطیب خوارزمى و بسیاری دیگر، حدیث تشبیه را در کتابهاى خود ذکر کرده اند.
قال الصّادق عليه السّلام :
... رَحِمَ اللّهُ دَمْعَتَکَ، اَما اِنَّکَ مِنَ الَّذينَ يُعَدُّوَنَ مِنْ اَهْلِ الْجَزَعِ لَنا وَالَّذينَ يَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا و يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا، اَما اِنّکَ سَتَرى عِنْدَ مَوْتِکَ حُضُورَ آبائى لَکَ... .
وسائل الشيعه ، ج 10، ص 397