ايشان مى فرمايد: «از سرما در آغاز پاييز بپرهيزيد و در آخرش كه نزديك بهار است از سرما استقبال كنيد، زيرا در بدن ها همان مى كند كه با درختان انجام مى دهد؛ آغازش مى سوزاند و آخرش مى روياند و برگ مى آورد». پاييز آغاز سرما است؛ سرمايى آميخته با خشكى هوا كه از گرماى تابستان و نبودن باران سرچشمه گرفته و به همين دليل برگ هاى درختان پژمرده شده و مى ريزند؛ لکن در آغاز بهار هوا رو به گرمى رفته و معمولاً باران هاى پربارى مى بارد و رطوبت و گرمى دست به دست هم داده و سبب شكوفه كردن و برگ آوردن درختان و حيات طبيعت مى شوند.