معتقدين به جواز تمام حيله هاى فرار از «ربا» عمدتاً به دو دليل استناد كرده اند: 1. تمسّک به قواعد، عمومات و اطلاقات؛ يعنى ظواهر قوانين شرع در حيله هاى مذكور رعايت شده است، پس چه مانعى دارد كه انسان از حرام به سوى حلال فرار كند. 2. روايات فراوانى وجود دارد كه مشهور به آن استدلال كرده اند؛ اين روايات، هم در مورد فرار از رباى معاملاتى سخن مى گويد، و هم فرار از رباى قرضى را مورد بحث قرار داده است؛ لکن اشکالات عمده ای بر این دلایل وارد است.