آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«مقاتل ابن عطيّه» در كتاب «الامامة و الخلافة» مى نويسد: «هنگامى كه ابوبكر از مردم با تهديد شمشير و زور بيعت گرفت، عمر و قنفذ و جماعتى را به سوى خانه على(ع) و فاطمه(س) فرستاد. عمر هيزم جمع كرد و در خانه را آتش زد...». در ذيل اين روايت، تعبيرات ديگرى است كه قلم از بيان آن عاجز است.

«مقاتل ابن عطيّه» در كتاب «الامامة و الخلافة» مى نويسد: «إنّ أبابكر بَعْدَ ما أَخَذَ الْبَيْعَةً لِنَفْسِهِ مِنَ النّاسِ بِالإرْهابِ وَ السَّيْفِ وَ الْقُوَّةِ أرْسَلَ عُمَرَ وَ قُنْفُذاً وَ جَماعَةً إلى دارِ عَلىّ وَ فاطِمَةً(عليهما السلام) وَ جَمَعَ عُمَرُ الْحَطَبَ عَلى دارِ فاطِمَةَ وَ أَحْرَق بابَ الدّارِ!...»(1)؛ (هنگامى كه ابوبكر از مردم با تهديد و شمشير و زور بيعت گرفت، عمر و قنفذ و جماعتى را به سوى خانه على و فاطمه(عليهما السلام) فرستاد. عمر هيزم جمع كرد و در خانه را آتش زد...). در ذيل اين روايت، تعبيرات ديگرى است كه قلم از بيان آن عاجز است.(2)