آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در قرآن كلمه «مریض» در چند مورد به معنای «مریض جسمی» آمده است. يكي در بحث روزه است كه در صورت بيمار شدن بايد بعد از بهبودي روزه را بگيرد. مورد ديگر مربوط به جنگ است. افراد بيمار و كساني كه عذر شرعي دارند هيچ حرجي بر آنها نيست.

در قرآن 10 مرتبه كلمه «مريض» كه منظور «مريض جسمى» است استعمال شده، كه دو نمونه آن را ذكر مى كنيم:
1ـ «فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَّرِيضاً أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ».(1) خداوند متعال در اين آيه، روزه را بر همه مكلّفين واجب كرده مگر اينكه كسى مريض يا در سفر باشد كه او بايد در صورت بهبودى و در حَضَر (يعنى در وقت حضور در وطن) قضاء آن را بجا آورد.
2ـ «لَيْسَ عَلَى الاَعمَى حَرَجٌ وَ لَا عَلَى الاَعْرَجِ حَرَجٌ وَ لَاَ عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ».(2) در مورد افراد نابينا و گنگ و مريض كه قادر به جنگ كردن و به جهاد رفتن نيستند مى فرمايد كه هيچ حرجى و مشكله اى بر آنها نيست.(3)