آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«احمد طبرانى» عالم اهل سنت می نویسد: «ابوبكر به هنگام مرگ، امورى را تمنا كرد و گفت: اى كاش سه چيز را انجام نمى دادم، سه چيز را انجام مى دادم و سه چيز را از رسول خدا سؤال مى كردم، اما یکی از آن سه چيزى كه آرزو مى كنم اى كاش انجام نمى دادم، این است: کاش حرمت خانه فاطمه را هتك نمى كردم و آن را به حال خود واگذار مى كردم».

«ابوالقاسم سليمان بن احمد طبرانى» (260-360) كه «ذهبى» در «ميزان الاعتدال» وى را معتبر مى داند.(1) در كتاب «المعجم الكبير» كه كراراً چاپ شده، آنجا كه درباره ابوبكر و خطبه ها و وفات او سخن مى گويد، يادآور مى شود: ابوبكر به هنگام مرگ، امورى را تمنا كرد و گفت: اى كاش سه چيز را انجام نمى دادم، سه چيز را انجام مى دادم و سه چيز را از رسول خدا سؤال مى كردم: «أمّا الثَّلاثُ اللاّئي وَدَدْتُ أنّى لَمْ أَفْعَلْهُنَّ، فَوَدَدْتُ أنّي لَمْ أَكُنْ أكْشِفَ بَيْتَ فاطِمَةَ وَ تَرَكْتُهُ...»(2)؛ (آن سه چيزى كه آرزو مى كنم كه اى كاش انجام نمى دادم، یکی اینست که اى كاش حرمت خانه فاطمه را هتك نمى كردم و آن را به حال خود واگذار مى كردم!).

اين تعبيرات به خوبى نشان مى دهد كه تهديدهاى عمر عملى شد و در خانه را به زور [يا با آتش زدن] گشودند.(3)