آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

امام علی(ع) پس از اظهار ناخرسندی از کوفیان، در مورد نحوه شهادتش در حالى كه دست بر سر و محاسن خود مى كشيد، فرمود: چرا آن روز نمى رسد كه شقى ترين این امّت، محاسنم را با خون سرم رنگين كند؟ این قرار و عهد از پيامبر(ص) با من است.

در کتب تاریخی آمده است: امام علی (علیه السلام) در مورد نحوه شهادتش فرمودند: «اى كوفيان! سوگند به آن كه دانه را شكافت و انسان را آفريد شما را از حوادث آينده پيش از آن كه رخ دهد، آگاه مى كنم، تا به هوش آييد و ديگرانى را هم كه اهل پند گرفتن و عبرت آموزى اند، بيم دهيد. گويا مى بينم كه مى گوييد: على دروغ مى گويد! همچنان كه قريش، به پيامبرشان و به سرورشان محمّد بن عبد الله (صلی الله علیه و آله) حبيب خدا گفتند … به خدا سوگند، دوست داشتم كه شما را نمى شناختم. شما سينه ام را از خشم آكنديد و حكومتم را با ترك همراهى و نافرمانى تباه ساختيد».
آن گاه امام در حالى كه دست بر سر و محاسن خود مى كشيد، فرمود: «چرا آن روز نمى رسد كه شقى ترين این امّت، محاسنم را با خون سرم رنگين كند؟! این قرار و عهد از پيامبر خدا( صلی الله علیه و آله و سلم) با من است».(1). (2)