آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

قرآن در آیه 108 سوره انبیاء از توحید به عنوان مهمترین مظهر رحمت نام برده است و تمام دعوت پیامبر(ص) را در اصل توحید خلاصه می کند و مشکل عمده جوامع بشری را در آلودگی به شرک در اشکال مختلف آن می داند.

جواب این سؤال را مى توان با تأمل در آیه 108 سوره «انبیاء» به دست آورد. از آنجا که مهم ترین مظهر رحمت و محکم ترین پایه و اساس آن، توحید و جلوه هاى آن است، خداوند چنین مى گوید (به آنها بگو تنها چیزى که به من وحى مى شود این است که معبود شما معبود واحدى است)؛ «قُلْ إنّما یُوحى اِلىَّ انّما اِلهُکُمْ اِلهٌ واحدٌ».
در واقع در این آیه 3 نکته بنیادى مطرح شده است، نخست این که پایه اصلى توحید است و به راستى هر چه بیشتر بیندیشید وجود این رابطه نیرومند، روشن تر مى شود، توحید در اعتقاد، در عمل، توحید در کلمه، توحید در صفوف و توحید در قانون و در همه چیز.
نکته دیگر این که به مقتضاى کلمه «انّما» که دلیل بر حصر است، تمام دعوت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)، در اصل توحید خلاصه مى شود، مطالعات دقیق نیز نشان مى دهد: اصول حتى فروع و احکام نیز، در پایان به اصل توحید باز مى گردد و به همین دلیل توحید تنها یک اصل از اصول نیست، بلکه به عنوان رشته محکمى است که دانه هاى یک تسبیح را به هم پیوند مى دهد و یا روحى است که در کالبد دین دمیده شده.
و آخرین نکته این که، مشکل اصلى تمام جوامع و ملل، آلودگى به شرک در اشکال مختلف است زیرا جمله «فَهَل انتُم مُسلِمُونَ»؛ (آیا تسلیم در برابر این اصل مى شوید) که در ادامه آیه است، مى رساند که مشکل اصلى، بیرون آمدن از شرک و مظاهر آن و بالا زدن آستین براى شکستن بتهاست، نه فقط بت هاى سنگى و چوبى، که بت ها از هر نوع مخصوصاً طاغوت هاى انسانى. (1)