از مباحث گذشته اهمیّت سوگند به آسمان پرچین و شکن روشن شد. اکنون باید دید که این سوگند مهم براى چه مطلب مهمّى است؟
آیه شریفه (إِنَّکُمْ لَفِى قَوْل مُّخْتَلِف) پاسخ این سؤال را مى دهد.
سوگند به آسمانِ داراى چین و شکن، که مخالفان پیامبر و قرآن و معاد گرفتار تناقضات آشکارند، و این تناقض گویى دلیل بر بطلان سخنان آنهاست. هنگامى که بازپرس دادگاه از متّهمى در جلسات مختلف که در زمانهاى متفاوتى تشکیل مى شود، بازپرسى نموده، و سخنانش را یادداشت مى کند، سپس آنها را در کنار هم مى گذارد و متوجّه تناقضات سخنان او مى شود، مى فهمد که متّهم دروغ مى گوید، زیرا دروغگو حافظه خوبى ندارد.
مشرکان و بت پرستان نیز چنین بودند. یک روز پیامبر را مجنون خواندند، روز دیگر شاعرش نامیدند، روز سوم از وى به عنوان ساحر یاد کردند، و بالاخره تعلیمات قرآنى وى را محصول شاگردى حضرت نزد بشرى همانند خودش مطرح کردند. این تناقض گویى مشرکان دلیل بر بطلان سخنان آنهاست. زیرا کسى که دیوانه است هرگز نمى تواند شاعر یا ساحر باشد; چرا که شعر و سحر نیاز به هوش بالایى دارد.
آنان در مورد قرآن نیز دچار تناقض گویى شدند. گاه آن را سحر نامیدند، و گاه کهانت خواندند، و گاه از آن به اساطیر الاولین تعبیر کردند. و هنگامى که به آنها گفته مى شد اگر آن طور که شما ادّعا مى کنید قرآن ساخته و پرداخته ذهن بشر است، سوره اى همانند آن بیاورید! آنها هرگز قادر بر انجام این کار نبوده و نخواهند بود; هر چند به کمک هم بشتابند، و به غیر خدا از تمام امکانات استفاده کنند. خلاصه اینکه تناقض گویى کفّار و مشرکان دلیل مهمّى بر بطلان سخنان آنهاست.
