در دو جمله گذشته خداوند از پیامبرش دفاع کرد، و ساحت مقدّسش را از برچسبهاى دشمن تبرئه نمود، و اجرى جاودان و همیشگى براى او در نظر گرفت. به دنبال آن، به توصیف و تعریف آن حضرت پرداخته، و در یک جمله کوتاه امّا بسیار پرمعنا، اخلاق آن حضرت را چنین به تصویر مى کشد:
«(وَإِنَّکَ لَعَلى خُلُق عَظِیم); و تو اخلاق عظیم و برجسته اى دارى».
درباره خلق و خوى آن حضرت بحثهاى زیادى شده، و هر چه بحث شود کم است و مى توان در این موضوع کتابهاى فراوانى نوشت. خلق حَسَن پیامبر(صلى الله علیه وآله)نشانگر اهمیّت اخلاق در اسلام است. حضرت رسول(صلى الله علیه وآله) فوق العاده متواضع بود، به همه سلام مى کرد، در مجلس ناشناخته بود. هنگام سفر بخشى از کارها را بر عهده مى گرفت، و از اینکه همه کارها و زحمتها بر دوش دیگران باشد، اجتناب مىورزید.