و امّا در سوره واقعه براى اثبات حقانیّت قرآن قسم یاد شده است; توجّه کنید: «سوگند به جایگاه ستارگان، که کتاب آسمانى مسلمانان، قرآن کریمى است که جز پاکان نمى توانند به آن دست یابند».
تفسیر (لایمسّه الا المطهرون):
دو تفسیر براى این آیه شریفه بیان شده است:
الف) خطوط قرآن باید با وضو و غسل لمس شود. بنابراین مسلمانان باید مراقب باشند که آیات قرآن را، چه در قرآن باشد یا در کتابها و روزنامه ها و نشریات و جاهاى دیگر، بدون وضو دست نزنند.
سؤال: با توجّه به تفسیر فوق، آیا بهتر نیست در روزنامه ها و نشریّات، که به طور گسترده در دسترس مردم است، و بدون وضو به آن دست مى زنند، آیات قرآن و اسماء مقدّسه منعکس نشود، تا حرمت آن محفوظ بماند؟
پاسخ: این نوع تفکّر، اشتباه است و باعث فراموشى آیات قرآن و اسامى مقدّسه مى شود. باید آیات قرآن در روزنامه ها، جراید، نشریّات و کتابها نوشته شود، و مردم عادت کنند که با وضو به آن دست بزنند، و اگر نیاز آنها برطرف شد اوراقى که حاوى آیات قرآن و اسامى مقدّسه است را در جایى دفن کنند، و یا در رودخانه اى بریزند، و یا به مراکزى که آن را خمیر کرده و تبدیل به کارتن و مانند آن مى کنند تحویل دهند. و این مسأله در عصر حضرات معصومین(علیهم السلام) نیز رواج داشته است. زیرا در آن زمان سکّه هایى در دست مردم بود که یک طرف آن جمله «لااله الاالله» و در سمت دیگر «محمد رسول الله» نقش بسته بود، و هیچ یک از ائمه(علیهم السلام) از این کار جلوگیرى نکردند.
ب) منظور از آیه شریفه حقایق و معانى و محتواى آیات قرآن است، که تنها افراد پاکدل و باتقوا به آن مى رسند، و کسانى که نفس خود را تطهیر نکرده، و به صفاىِ باطن نرسیده، و درجاتى از تقوا را طى ننموده اند، از حقایق و محتواى آیات قرآن نصیبى نمى برند. این تفسیر در آیه دوم سوره بقره نیز آمده است: (ذَلِکَ الْکِتَابُ لاَ رَیْبَ فِیهِ هُدىً لِلْمُتَّقِینَ). قرآن مجید همه را هدایت مى کند، هدایتهاى عمومى و معمولى، براى عموم مردم است، ولى براى کسانى که مراتبى از تقوا را طى کرده باشند هدایتهاى خاصى دارد. هدایت خاص و عمیق براى پاکان و پرهیزکاران خواهد بود. آنها که نور توحید قلبشان را روشن ساخته است.
