با توجّه به اینکه قسمها طبق هر دو تفسیر، از آیات و نشانه هاى خداست، و پیام توحید و خداشناسى مى دهد، و مقسم له نیز در مورد معاد و جهان پس از مرگ سخن مى گوید، ارتباط آن دو روشن و واضح است، چرا که ارتباط مبدأ و معاد آشکار است.
خوانندگان عزیز! اگر خواهان سعادت هستید، باید دو اصل مبدأ و معاد را زنده نگه دارید. چرا که اگر ایمان به توحید قوى و محکم باشد، همه جا خداوند را مراقب و ناظر خویش خواهیم دانست. و کسى که معتقد باشد خداوند در خلوت و جلوت، در پنهان و آشکار، در خفا و نهان مراقب اوست، و از همه افعال و کردار و حتّى نیّتهاى او آگاه است، هرگز معصیت و نافرمانى نمى کند.
مسلمانى که معتقد به حساب و کتاب است، و باور دارد که روزى به تمام اعمالش رسیدگى مى شود، و باید پاسخگوى ریز و درشت اعمالش باشد، لغزش نمى کند. در جوامع بشرى مرحله بسیار ضعیف و ناقصى از نیروى مراقبت و محاسبه وجود دارد، که با همه اشکالاتش آثار مهمّى در جلوگیرى از تخلّفات بجاى گذاشته است.
علیرغم اینکه نیروى انتظامى در همه زمانها و مکانها نظارت ندارد، و در مکانها و زمانهایى که نظارت دارد، نظارت بصورت کامل و دقیق صورت نمى گیرد، امّا همان مراقبت ناقص تأثیرات فراوانى در کاهش جرم دارد. همان گونه که دادگاههاى دنیا که جلوه ضعیفى از حساب و کتاب معاد است، با تمام کاستیها و ضعفهایش باعث جلوگیرى و ممانعت بسیارى از تخلّفات مى گردد. حال اگر مردم دنیا به آن مراقب دائمى که هیچ کس در هیچ زمانى از نظر مأمورهاى مراقب او خارج نیست، و به دادگاه عدل الهى در روز قیامت که هیچ کم و کاستى ندارد و به هیچ عنوان توصیه پذیر نیست، و پارتى در آن تصوّر ندارد، ایمان داشته باشد، حقیقتاً جهان چهره دیگرى بخود خواهد گرفت. به همین جهت خداوند متعال در قرآن مجید بیشترین سرمایه گذارى را در مورد دو اصل مبدأ و معاد و شاخ و برگهاى آن دو کرده، و مهم ترین وظیفه پیامبران الهى و جانشینان آنان تبلیغ و تشریع این دو اصل بوده است.
