با توجّه به اینکه قسم دو سوره فوق، هر دو سوگند به ستارگان است، لذا از هر دو قسم یکجا بحث مى کنیم:
1. خداوند متعال در آیات اوّلیّه سوره نجم مى فرماید:
سوگند به ستاره هنگامى که افول مى کند، که هرگز دوست شما ]=محمد(صلى الله علیه وآله)[ منحرف نشده و مقصد را گم نکرده است، وهرگز از روى هواى نفس سخن نمى گوید. آنچه مى گوید چیزى جز وحى که بر او نازل شده نیست.
2. و در آیات 74 تا 80 سوره واقعه نیز چنین آمده است:سوگند به جایگاه ستارگان (ومحلّ طلوع وغروب آنها)! و این سوگندى است بسیار بزرگ، اگر بدانید! که آن، قرآن کریمى است، که در کتاب محفوظى جاى دارد، و جز پاکان نمى توانند به آن دست زنند ]= دست یابند[. آن از سوى پروردگار عالمیان نازل شده است.