مفسران درباره تفسير «اولوا الامر» اختلاف نظر دارند. مفسّران اهل سنّت غالباً مقصود از آن را حاكمان وقت مى دانند و عجب اينكه استثنايى هم براى آن قائل نشده اند! نتيجه اين تفسير، پيروی كردن مسلمانان از هر شكل حكومتى، حتى حكومت مغول هاست؛ ولى مفسّران شيعه معتقدند كه «اولوا الامر» تنها امامان معصومند كه پيشواى مردم از سوى خدا در تمام امور مادى و معنوى هستند. دليل آن اين است كه وجوب اطاعت از «اولوا الامر» در آيه شريفه مطلق است. بديهى است اطاعت مطلق از كسى كه ممكن است گرفتار گناه يا خطا بشود معنا ندارد.