«عصمت» و اراده بر انجام گناه

آیا عصمت به معنای مصونیت غیر ارادی در برابر گناه است؟

همانطور که علم انسان به زهر کشنده مار باعث می شود که او از مار گزنده دور شود، معصومین هم در اثر احاطه علمى به کیفر قطعى اعمال و آگاهى کامل از عظمت خداوند و ایمان به آن، از انجام گناه در محضر خدا پرهیز می کنند؛ لذا مصونیّت آنها در برابر گناه هرگز یک مصونیّت غیر ارادى نیست. کما اینکه انسان های دیگر نیز هریک به تناسب علم و ایمانی که دارند نسبت به برخی گناهان عصمت دارند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ الصّادقُ عليه السّلام :

مَنْ دَمِعَتْ عَيْنُهُ فينَا دَمْعَةً لِدَمٍ سُفِکَ لَنا اَوْ حَقٍّ لَنا نُقِصْناهُ اَوْ عِرْضٍ اُنْتُهِکَ لَنا اَوْلاَِحَدٍ مِنْ شيعَتِنا بَوَّاءهُ اللّهُ تَعالى بِها فِى الْجَنَّةِ حُقُباً.

امالى شيخ مفيد، ص 175