دلالت «برهان عنايت» بر وجود امام زمان(عج) به دو بيان تقرير مي شود: 1. آفرينش هستى بهترين و نيكوترين نظام ممكن است. لازمه آن، لزوم وجود امام در آفرينش است وگرنه نظام، احسن نخواهد بود. 2. خداوند براى كمال يابى هر موجودى در اين عالم، همه نوع ابزار ضرورى و غير ضرورى را در اختيارش گذاشته تا به كمال برسد، چگونه ممكن است انسانى كه در دامان همين طبيعت است از اين قانون استثنا شده و ارتقاى معنوى او ناديده گرفته شود؟