نگاهي به معناي «تقیه» در لغت و اصطلاح

«تقيّه» در لغت و اصطلاح به چه معناست؟

«تقيّه» در لغت به معناى خويشتن دارى و پرهيز كردن است و در اصطلاح به معنای پوشاندن عقيده و كتمان در گفتار و رفتار در برابر مخالفان برای جلوگیری از ضرر ایشان است. بنابراین تقیه دو رکن دارد: اول مخفی کردن عقیده، دوم جلوگیری از ضرر و زیان؛ اما باید توجه کرد که تقیّه در برخی موارد واجب و در برخی موارد حرام است.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ رسولُ اللّه صلّى اللّه عليه و آله :

يا فاطِمَةُ! کُلُّ عَيْنٍ باکِيَهٌ يَوْمَ الْقيامَةِ اِلاّ عَيْنٌ بَکَتْ عَلى مُصابِ الْحُسَينِ فَاِنِّها ضاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعيمِ الْجَنّةِ.

فاطمه جان !روز قيامت هر چشمى گريان است ؛ مگر چشمى که در مصيبت و عزاى حسين گريسته باشد، که آن چشم در قيامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى شود.

بحارالانوار، ج 44، ص 293