ازدواج افراد هم خون با يكديگر خطرات فراوانى دارد؛ چراكه بيمارى نهفته و ارثى را آشكار و تشديد مى كند و جاذبه جنسى كه شرط استحكام پيوند زناشوئى است معمولاً در آنها وجود ندارد؛ زيرا محارم غالباً با هم بزرگ مى شوند و براى يكديگر يك موجود عادى هستند. بنابراين اين ازدواج ها، ناپايدار و سست است. ناگفته پيداست كه همه افراد طبعاً از اين گونه ازدواج ها تنفر دارند و اكثر اقوام و ملل ازدواج با محارم را ممنوع مى دانند؛ حتى مجوسى ها كه در منابع اصلىِ خود، قائل به جواز اين گونه ازدواج ها بوده اند، امروز آن را انكار مى كنند.