مخالفت اسلام با ارتباط و دوستی های انسانی و غیرجنسیتی دختر و پسر!؟
در حالی که بعضی از دوستی های دختران و پسران در حدّ صحبت های متعارف و مراوده های اجتماعی بی غرض و ضروری است، و از طرفی بعضی از این دوستی ها منجر به ازدواج شده است، چرا در جامعه ما با این دوستی ها با شدّت مخالفت می شود؟!
صحبت ضروری و معمولى مرد و زن نامحرم اگر مفسده ای نداشته باشد و حجاب اسلامى رعايت گردد، اشكالى ندارد؛ اما ارتباط پسر و دختر جوان و مجرد جهت دوستى با توجّه به اينكه غالبا منشأ مفاسدى مى شود جايز نيست، مگر در جایی که قصد ازدواج دارند که مى توانند به مقدار ضرورت و زیر نظر والدین يكديگر را ببينند و صحبت كنند. دو جنس مخالف مثل آتش و پنبه هستند و از آنجا که ارتباط آنها غالبا قابل کنترل نیست، مفسده دارد. ضمن اینکه در ارتباط نامشروع چه بسا طرفین بخاطر جلب رضایت جنس مخالف از اعتقادات خود دست برمی دارند.