آیه «نفی باطل از قرآن» سندی بر عدم تحریف قرآن کریم

آیا می‌توان آیه «نفی باطل از قرآن» را دلیلی بر تحریف ناپذیری آن دانست؟

خداوند مى‌فرمايد: «وَ إِنَّهُ لَكِتابٌ عَزيزٌ لا يَأْتيهِ الباطِلُ مِنْ بَيْنَ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكيمٍ حَميدٍ»؛ (به راستى آن كتابى ارجمند است. از پيش رويش و از پشت سرش باطل به سويش نمى‌آيد. وحى [نامه]اى است از حكيمى ستوده [صفات]). دلالت اين آيه، از «آیه حفظ» صريح‌تر است؛ چه آنكه خداوند وعده كرده است كه قرآن را از تباه شدن حفظ كند و سلامت آن‌را از گزند روزگار ضمانت نمايد. بارى قرآن مصون و محفوظ و با سلامت تمام را ه خود را به پيش مى‌گشايد و طى مى‌كند.

 

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ الرّضا عليه السّلام :

فَعَلى مِثْلِ الْحُسَينِ فَلْيَبْکِ الْباکُونَ فَاِنَّ البُکاءَ عَلَيهِ يَحُطُّ الذُّنُوبَ الْعِظامَ.

گريه کنندگان بايد بر کسى همچون حسين عليه السّلام گريه کنند، چرا که گريستن براى او، گناهان بزرگ را فرو مى ريزد.

بحارالانوار، ج 44، ص 284