حافظ ابوشجاع، شیرویه بن شهردار بن شیرویه دیلمى، در سال 445 متولّد شد. وی از محدّثان متقدّم بوده و به حفظ مشهور است. وى به شنیدن و گردآورى حدیث پرداخت و در جمع آورى احادیث، خود را به رنج افکند و کتاب «الفردوس» را نگاشت. به گفته علماى اهل سنت: او سیرتى نیکو داشت و با هوش و کم حرف و در سنّت، سخت و استوار بود. وى کتابهایى در تاریخ و حدیث نگاشت؛ از جمله: «الفردوس» و«تاریخ همدان». سراناجم وی در سال 509 در گذشت.