ابوالحسن محمّد بن احمد بن ابراهیم طبا طبا ابن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن امام حسن بن على بن ابى طالب(ص) مشهور به ابن طباطبا؛ وى عالمى نیرومند، شاعرى ماهر، و یکى از اساتید ادبیّات بوده است. حموى در «معجم الاُدباء» از او نام برده و نوشته :وى به هوش و زیرکى، صفاى باطن، سلامت ذهن، اهداف و مقاصد نیکو مشهور بوده است. وى در اصفهان متولّد شده و در همانجا در سال (322) وفات کرده است.