فرماندار مدينه، طى نامه‏ اى خليفه(متوکل) را از فعاليت هاى سياسى امام هادی(ع) نگران ساخت و پايگاه اجتماعى آن حضرت را براى متوكل تشريح كرد. متوكل که براى زير نظر گرفتن امام هادى(ع) از روش نياكان پليد خود استفاده مى كرد و در صدد بود به هر وسيله ممكن فكر خود را از طرف حضرت راحت كند؛ حضور امام در مدينه و عدم دسترسی به ایشان را براى حكومت جابرانه خود خطر جدى دانست و لذا دستور جلب محترمانه! امام را صادر و ایشان را به سامراء منتقل کرد.