ایشان می فرماید: «آيا خلافت با همنشينى پيامبر حاصل مى شود، ولى با همنشينى و خويشاوندى حاصل نمى گردد»، همچنین حضرت در شعری خطاب به ابوبکر می فرماید: «اگر تو به سبب شورا مالك امور شدى چرا در اين شورا بنی هاشم غايب بودند؟ و اگر از طريق قرابت با پيامبر(ص) در برابر مخالفانت استدلال كردى ديگرى از تو به پيامبر(ص) سزاواتر و نزديك تر است». در واقع امام(ع) می خواهد با سخن خودشان دليلشان را باطل كند.