آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«نُهى» (بر وزن هُما) به معناى عقل، و از مادّه «نَهى» (بر وزن سعى) به معناى بازداشتن از چيزى گرفته شده؛ و بسيارى از ارباب لغت تصريح كرده اند به اين كه اين نامگذارى به خاطر آن است كه «عقل» انسان را از كارهاى زشت و ناپسند باز مى دارد و نهى مى كند.

در آیه 54 سوره طه می خوانیم: «كُلُوا وَارْعَوْا أَنْعَامَكُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّأُولِي النُّهَىٰ» ؛ (از اين ميوه‏ ها و گياهان كه خدا با نزول باران از زمين رويانيده بخوريد، و چار پايان خود را نيز به چرا بريد كه در اين نشانه‏ هايى است [از عظمت او] براى صاحبان خرد).
واژه «نُهى» (بر وزن هُما) به معناى عقل، و از مادّه «نَهى» (بر وزن سعى) به معناى بازداشتن از چيزى گرفته شده؛ و بسيارى از ارباب لغت - مانند مفردات راغب و مجمع البحرين و لسان العرب و شرح قاموس - تصريح كرده اند به اين كه اين نامگذارى به خاطر آن است كه «عقل» انسان را از كارهاى زشت و ناپسند باز مى دارد و نهى مى كند.(1)