ابو اسماعیل محمّد بن على بن عبدالله بن عبّاس بن حسن بن عبیدالله بن عبّاس بن امام امیرالمؤمنین على بن ابى طالب(ع)، از مفاخر عترت طاهره بود. کسى که بزرگى ظاهر و سیادت معلوم و مشهور را دارا بود و در وزانت عقل و استوارى رأى و سخن، مانند جدّش در جایگاه بلندى بود، کرامتش احمدى، خصلتش علوى و شهامتش عبّاسى بود. وى شاعرى بود که به پدرانش زیاد افتخار مى کرد و در زمان متوکّل و مدّتی پس از او زندگى کرد.