آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

همه مذاهب اسلامى اعتقاد دارند كه خروج منجی آخرالزمان از امور غيبى است كه بايد به آن اعتقاد پيدا كرد؛ شیخ صدوق(ره) می فرماید: «ايمان شخص مومن به امام زمان(عج) بدون علم به احوال آن حضرت صحيح نخواهد بود؛ زيرا ايمان كسى كه به قضيه مهدويت اعتقاد دارد به او نفعى نمى رساند مگر در صورتى كه عارف به شأن آن حضرت در زمان غيبت باشد» و ناصرالدين البانى از علماى اهل سنت مى نويسد: «همانا عقيده به خروج حضرت مهدى(عج) عقيده اى است ثابت و متواتر از پيامبر اكرم(ص) كه ايمان به آن واجب است».

همه مذاهب اسلامى بر اين امر اتفاق نظر دارند كه خروج مهدى(عجل الله تعالی فرجه الشريف) در آخر الزمان از امور غيبى است كه بايد به آن اعتقاد پيدا كرد.
الف. از علماى شيعه
شيخ صدوق مى فرمايد: «ايمان شخص مؤمن به امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشريف) بدون علم به احوال آن حضرت صحيح نخواهد بود؛ زيرا ايمان كسى كه به قضيه مهدويت اعتقاد دارد به او نفعى نمى رساند؛ مگر در صورتى كه عارف به شأن آن حضرت در زمان غيبت باشد».(1)
ب. از علماى اهل سنت
ناصر الدين البانى مى نويسد: «همانا عقيده به خروج حضرت مهدى(عليه السلام) عقيده اى است ثابت و متواتر از پيامبر اكرم(صلى الله عليه و آله) كه ايمان به آن واجب است؛ زيرا اين عقيده از امور غيب است كه ايمان به آن در قرآن كريم از صفات پرهيزكاران شمرده شده است».(2) عبدالمحسن بن حمد العباد مى نويسد: «تصديق و اعتقاد به قضيه مهدويت، داخل در ايمان به رسالت پيامبر اكرم(صلى الله عليه و آله) است؛ زيرا از آثار ايمان به پيامبر(صلى الله عليه و آله) تصديق او است در امورى كه به آنها خبر داده و نيز داخل در ايمان به غيبى است كه خداوند متعال مؤمنين را به جهت ايمان به آن مدح كرده است».(3)،(4)